|
Een droeve dag Ik had
me werkelijk verheugd op de komende waterschapsverkiezingen. Niet zo
verbazingwekkend voor een rechtgeaarde civiel technisch, waterbouwkundig
ingenieur, die trots is op ons waterstaatkundige erfgoed. Het
waterschap (of Hoogheemraadschap of eigenlijk: een verzameling polderbesturen)
vormt, sinds 1200, de oudste bestuurlijke laag in Nederland. Zonder dat zou
Nederland niet eens bestaan hebben. Alle ”ingelanden” van een polder mochten
meestemmen bij het kiezen van een bestuur; uiteraard hadden in die tijd de
groten meer te vertellen dan de kleinen. Het buiten en op peil houden van het
water was van levensbelang voor iedereen. En dat is niet minder, eerder meer
geworden door de zeespiegelrijzing. En voor god en water was iedereen gelijk. Achter
de schermen verricht het waterschap een fundamentele taak voor Nederland. Het
bestuur ervan werd gekenmerkt door deskundigheid en daadkracht; niet gestoord
door godsdienst of politiek confessie. En voor het houden van droge voeten en
het niet verzuipen van je groente in de moestuin moest uiteraard al eeuwenlang
betaald worden. Een jaarlijkse “schouw” moest aantonen of jij je sloten wel
goed schoon had gehouden voor een goede afvoer van het water. Aan iets wat al
eeuwenlang goed functioneert, moet je niet aankomen. Ik was
dan ook zeer ontstemd over het plan van de PvdA om de waterschappen op te
heffen en de taken onder te brengen bij de provincies. Gelukkig veranderde die
partij, zoals wel vaker, van mening en ik dacht dat het gevaar geweken was. Tot
ik vanochtend die brief op de mat kreeg voor de waterschapsverkiezingen. Het is nog veel erger dan opheffen; de
waterschappen zijn volledig gepolitiseerd
door de landelijke politieke partijen . Dit wordt de langzame marteldood van ons oude polderbestuur. Natuurlijk,
in het oude systeem wist je volstrekt niet op wie en waarom je moest stemmen. De
gekozen oplossing, het creëren van lijsten met een programma/visie, was goed
bedoeld maar pakt volstrekt verkeerd uit nu de grote landelijke politiek partijen
zich er aan verlustigd hebben. God en politieke confessie gaan de dienst uit
maken bij de waterschappen. Iets wat we eeuwenlang buiten de deur hebben kunnen
houden wordt nu op een achternamiddag binnen gehaald. God betere het en we gaan
straks kaarsjes opsteken en veel over natuur wauwelen in plaats van onze dijken
te versterken. Waterschappen
zijn regio gebonden dus was het onderbrengen bij de provincie minder erg
geweest. Meestal beslaan ze meerdere
gemeenten. Kenmerkend voor de polder was het bestuur van onder af. Dat had dus gekund
door die gemeenten een grotere rol te geven in plaats van de landelijke
politiek. En
partijen met een “gemeentelijk belang” zoals de BPA zouden daar bij uitstek
goed in gepast hebben. Wij (en ikzelf)
zullen ons over vier jaar actiever moeten opstellen. Dan het stemadvies. Ik heb het www.kieskompas.nl gedaan en kwam daarbij
uit op lijst 2. De VKKG: De
Vereniging Kleine Kernen Gelderland. Wat waterhuishouding betreft behoort Amersfoort
inderdaad voor 100% bij de Gelderse Vallei. Mag ik iedereen aanmoedigen vooral
op deze lijst te stemmen. En nodig al u vrienden en kennissen uit hetzelfde te
doen: hoort zegt het voort. | ||