Een week om een Jaarverslag, met bijlagen en een Burgerjaarverslag te lezen, te analyseren en van gedegen commentaar te voorzien.

Je zult maar Raadslid zijn en namens de burgers van Amersfoort de uitgave van centjes moeten bewaken cq goedkeuren!

Een schier onmogelijke taak.

De bespreking van al dat moois moest in recordtempo plaatsvinden. In een krappe minuut moet je alle vragen proppen die je hebt en anders word je afgehamerd. Een wethouder nog eens extra aan de tand voelen is er al helemaal niet bij, want je moet op de klok letten.

Prima voorbeeld van doorgeslagen timemanagement. Niet het democratisch gehalte van ‘hoe zijn we met ons beleid en onze centjes omgegaan’ staat centraal, maar de spreektijd.

Gaandeweg de avond werd mijn weerstand tegen deze gang van zaken groter.

Zeker als je merkt dat je als het even kan het bos wordt ingestuurd. Amersfoort doet het, volgens het college, hartstikke goed, dus waar zeur je over.

Fraai moment was een, ongevraagde, reactie van de Burgemeester richting van ’t Erve, de fractievoorzitter van GroenLinks. Dat we inderdaad maar eens over echte dingen moesten gaan praten, over echte prioriteiten. Want het kost allemaal te veel tijd. Veel te veel tijd.

Het is inderdaad niet makkelijk. Besturen is mooi, maar je moest geen burgers, laat staan raadsleden, hebben. Variant op: commercie is leuk, maar dan zonder klanten.

Er is een duidelijke Rode Draad.

De Raad is eigenlijk niet goed in staat hoofdzaken van bijzaken te onderscheiden. Deels door gebrek aan tijd en kwaliteit, deels door de wens politiek te scoren.

Maar dat is wel de realiteit van (plaatselijke) politiek anno 2008.

In die realiteit moet je als college (mede) zorgen voor een zorgvuldig besluitvormingsproces, waarin meerderheden en minderheden per definitie waardevolle bijdragen kunnen leveren aan een beter bestuur van Amersfoort.

In krap een week en krap een minuut lukt dat niet.

Hoeft geen probleem te zijn volgens dit college, want in Amersfoort doen we toch alles goed. Perfecte goedkeuring door de Accountant, voortdurend pluimen met dito prijzen vanuit alle wenselijke richtingen. En alleen maar andere gemeenten die jaloers kijken naar Amersfoort.

Tjonge, geen klimaat om het lef op te brengen ook maar iets van commentaar te leveren.

Heeft ook geen zin, want alles gaat, en is, goed.

Kijk maar naar het Jaarverslag. Er is in 2007 niks fout gegaan, afgezien van wat onverwachte asbest en een niet begrepen brand.

WE hoefden dus ook niks te leren, want anders waren er wel fouten geweest, nietwaar?

Andere Rode Draad: Het wil maar niet lukken bestuurlijke kwaliteit te combineren met opgedane lessen.

Vandaar ook dat evalueren maar lastig is. Het wordt of niet gedaan, of achterwege gelaten, of vergeten.

Dus hebben we alleen de Rekenkamer die af en toe kritische geluiden laat horen.

Alle andere kritische geluiden gaan verloren in het ‘we doen het hier goed’-sfeertje.

Gerard